Dit kapelletje kende een korte maar bewogen geschiedenis. Het originele bouwwerk werd opgetrokken in het begin van de twintigste eeuw in opdracht van de familie Hons-Bormans (Georges en Helene). Het was gelegen in de Wintboomstraat bovenaan de gracht van een stuk grond dat zij in hun bezit hadden. In de volksmond werd het de ‘kapel van Praukes’ genoemd.
Vlak na de tweede wereldoorlog werd de vernielde kapel in een iets kleinere versie op de hoek van de Vonnestraat en de huidige Albert Moyaertsstraat heropgebouwd, op de rand van de varkenswei. Een plaatselijke metselaar, Edmond Bormans uit Nieuw-Jeuk, gebruikte hiervoor wat resterende kasseien en bakstenen uit de nabijgelegen boerderij. Deze manier van bouwen; een bakstenen zuilkapel met tentdak en een basis uit kasseien vinden we in Jeuk wel vaker terug.
Het oorspronkelijke gipsen Mariabeeldje met Kind, in wit-blauwe kleuren geverfd, werd opnieuw in de nis geplaatst. De buren namen de taak op zich om de kapel af en toe te versieren met bloemen.
Deze kapel werd nooit officieel ingewijd, en ook de kaarsenprocessie die jaarlijks van de St.-Joriskerk naar de kapel van Klein-Jeuk trok, hield nooit halt aan dit bouwwerkje.
In 2005 zag men dat de fundering van het kapelletje in zeer slechte staat was. Bovendien stond het kapelletje een verkaveling van bouwplaatsen op deze hoek van de straat in de weg. Het kapelletje werd afgebroken. Het Mariabeeldje werd gerecupereerd door Pierrot Hons die het tot op de dag van vandaag nog steeds in zijn bezit heeft.