I – Grafstenen uit de 17de eeuw in en rond de H. Kruiskerk
In het kerkje zelf
In de kerk zelf, aan de kant van het vroegere O.L.V.-altaar, ligt een grote blauwe steen van ongeveer 2m x 1,30m met daarop vijf wapenschilden.
In het midden het wapenschild van Back met overlijdensdatum 1636 (bovenaan het schild een kruipende leeuw en bovenop de helmkam een leeuw vertrekkend uit het wapenschild); boven links eveneens van Back (hetzelfde wapenschild); onder links van Goor (schild met 3 jachthorens); bovenaan rechts van Rijckel (staande leeuw naar links, op een gestipte ondergrond); onder rechts van Pieters E (staande leeuw naar links, gestreept schild).
Als deze steen uit de jaren 1636 dateert, dan moet de huidige kerk van Muizen toen reeds bestaan hebben. En als we weten dat Muizen in 1612 een zelfstandige parochie werd, dan mogen we misschien veronderstellen dat dit gebeurde onmiddellijk nadat het kerkgebouw voltooid was. Het zou dan gebouwd kunnen zijn in de vredestijd van het 12-jarig bestand (1609-1621).
Ten tijde van pastoor Pipeleers, van 1954 tot 1965 pastoor in Buvingen-Muizen, hebben in zijn aanwezigheid Florimond Wagelmans (1913-1977) , zijn zoon Thony (1944-2018) en nog een paar mensen de blauwe steen in de kerk verwijderd en ontdekten er een onderaardse gang, die in de richting van Kerkom was gegraven. Zij zijn toen slechts enkele meters in de gang gegaan, wegens het gevaar voor instorting.
Vóór het huidige kerkje stond er in Muizen al in 1140 een kerk, die wel afhankelijk was van Kerkom, maar toch reeds een eigen rector had. Muizen was dus vroeger een dochterskerk van Kerkom. De pastoor van Kerkom had er de tienden en laat er niet dopen, noch begraven. De tijdelijke heer is er de abt van Sint-Truiden. In 1612 werd Muizen een zelfstandige parochie. Maar ook toen had de pastoor van Kerkom nog het recht hier een pastoor naar zijn keuze aan te stellen. Na de Franse Revolutie (1789-1799) werd Muizen opnieuw bij Kerkom gevoegd om samen één parochie uit te maken. Vanaf 1885 werd Muizen een deel van de parochie Buvingen.
In 2004 sloot pastoor Vanoppen de kerkdeur en op 14 januari 2016 werd het kerkje openbaar verkocht voor de prijs van 45.000 € aan de heer Steven Marchand uit Rumsdorp (Landen). Deze laatste vertelde dat de originele vloer in blauwe steen alsook de gedenksteen van de families Back, van Goor, van Rijckel en Pieters overgoten werden met een laag cement waarop een vinyl gelijmd was. Al deze lagen werden verwijderd om de originele vloer weer vrij te maken en hierbij zouden geen grafsymbolen aangetroffen zijn.
De wapenschilden waren van de volgende families :
Familie Back :
Dit is een oude adellijke familie. Reeds in de 14de eeuw is er sprake van een zekere Jean Back, die drie zonen had. Hun nakomelingen woonden vooral in de streek van ‘s Hertogenbosch (Nederland). Zo was Gisbert Back er deken van de Sint Janskerk in 1456. In de 15de eeuw vertoefde deze familie reeds in Turnhout en Geel. Hubert Back werd zelfs rond het midden van de 16de eeuw raadgever van de Prinsbisschop van Luik. Hieruit kunnen we besluiten dat de familie reeds in Haspengouw, en dus in Muizen, was.
Familie van Goor :
Over deze familie weten we niet veel. Arnold de Horion, heer van Ordingen, huwde met Agnes van Wijngaerde. Zij hadden drie kinderen, onder wie o.a. Guillaume de Horion, van Rummen, die huwde met Agnes Vander Aa, dochter van de heer van Veulen (Fologne in het Frans) en Philipotte de Horion, die huwde met Gerard van Goor, heer van Boss. Waarschijnlijk ligt hier een verband met het wapenschild in Muizen.
Familie van Rijckel :
Deze familie is zeer oud en heeft zich voortdurend onderscheiden, zowel met grote huwelijken, die zij heeft gesloten, als met uitmuntende ambten, die haar leden hebben bezet. De eerste gekende persoon met de naam van Rijckel is Eustache, heer van Rijkel en van Gelinden, die rond 1260 huwde met de tiende dochter van Ive de Montferrant. Uit dit huwelijk werd Herman, heer van Rijkel, geboren, die huwde met de erfgename van Gors-Opleeuw en Grote Spouwen. Zij hadden twee kinderen: Eustache, heer van Rijkel, burgemeester van Loon, die huwde met Aleyde de Juprelle, zegge Gelmen-Ter Motten; de tweede zoon was Guy van Rijckel, van Gelinden, die huwde met de Dame erfgename van Chatelineau-sur-Sambre, van het huis Blois, in Frankrijk. Bovendien was er vroeger op het kerkhof van Nieuwerkerken een grafsteen van Heer Dionijs van Hinnisdael, heer van Heurne en Vechmael en Dame Françoise van Rijckel, vrouw van Heurne en Vechmael. Het wapenschild van deze familie van Rijckel is hetzelfde als in Muizen.
Familie Pieters (of Peeters) :
Over deze familie hebben we weinig gegevens, die teruggaan tot de 17de eeuw. Een zekere Jean Peeters was gehuwd met Anna Scroots. Scroots was één van de meest aanzienlijke families in Haspengouw. Zo was er Otto Scroots van Brustheim, die leefde rond 1450 en gehuwd was met Marie de Warfusée, dochter van Guillaume, heer van Waroux en Voroux en van Agnes van Haccourt. Jean Peeters en Anna Scroots hadden één dochter, Catharina, die eerst gehuwd was met Denis d’Edelbampt en na diens dood met Arnould Omalia (of d’Omalia). Deze laatste was de vader van Marie Omalia, die gehuwd was met Jean Van Vucht, rond 1617 burgemeester en griffier van de stad Sint-Truiden. Hun zoon Guillaume Van Vucht werd ook burgemeester van Sint-Truiden. En de kleinzoon van deze laatste, Guillaume-Henri-Pierre Van Vucht, geboren in 1723, werd ook burgemeester van Sint-Truiden en stierf in 1770.
De 4 wapenschilden op deze grafsteen in de kerk van Muizen verwijzen dus naar bekende, aanzienlijke en adellijke families uit de streek.
Op de buitenmuur van het kerkhof
In de kerkhofmuur moet er vroeger een gedenksteen geweest zijn met het wapenschild van de familie Robijns, zoals afgebeeld hierboven.
Het wapenschild van dezelfde familie Robijns vindt men ook terug in een venster van de Begijnhofkerk van Sint-Truiden. Op dit wapenschild prijkt de naam Joannes Robijns 1661. Ook in de kerk van Veulen bevindt zich de onderstaande grafsteen van pastoor Lambertus Robijns met hetzelfde wapenschild.
Toen men rond het midden van de 20ste eeuw de kerkhofmuur in Muizen heeft herbouwd, werd de gedenksteen van de familie Robijns-Velaers verwijderd en waarschijnlijk beschadigd. Men heeft dan de grafsteen van deze familie uit 1623 ingemetseld in de muur van het kerkhof langs de huidige Kruisstraat. Het is een rechthoekige grafsteen met bovenaan Jezus aan het kruis en aan weerszijden een treurende vrouw en daaronder het wapenschild en de volgende tekst: “ Hier ligt begrave den vromen Marten Robijns die sterft anno 1622 den 24 october ende Matij Velaers sijn huisvrouw die sterft anno 1621 den 24 july ende Laureys hunnen soon dy sterft anno 1623 den 25 febr. God ontfermt dy sielen.”
De familie Robijns woont reeds verscheidene eeuwen in Muizen. In de oude stichtingen komt de naam Robijns dikwijls voor. Deze familie moet eeuwen geleden één van de meest notabele van Muizen geweest zijn.
De oudste ons bekende stichter met deze familienaam is Joannes Robijns (en zijn vrouw Oda Preuveneers), die 2 vaten koren nalieten op 11 roeden land, gelegen achter de Bron van Buvingen in de Moudelle. Op diezelfde 11 roeden liet ook de familie Cockars 1 vat koren na. Jaarlijks moesten daarvoor 2 jaargetijden gedaan worden. De Kerkfabriek verhuurde dat land. In de jaren 1862-1871 bracht het 55 frank op.
Deze 2 jaargetijden werden gedaan in de maanden januari en februari tot eind 2016. De begindatum kon niet achterhaald worden, noch in welke eeuw dat deze Robijns en Cockars leefden.
Deze Joannes Robijns was gehuwd met Oda Preuveneers. De familie Prévinaire (men schreef de naam onder verschillende vormen : Proveners, Preuveneers, enz…) was van adellijke afkomst en kwam uit Frankrijk in de jaren 1000. Haar familiearchief bestaat nog in Luik en is zeer uitgebreid. Gerard Proveners werd de stamvader in Borlo. Hij werd geboren rond 1589. Waarschijnlijk is Oda een afstammeling van deze Gerard.
Nog een bewijs dat de familie Robijns één van de meest notabele van Muizen is geweest is het feit dat de oudste boerderij van Muizen toebehoorde aan de familie Robijns-Delahaye. Ze werd in 1665 herbouwd. Ze lag naast het kerkje van Muizen en tegenover het huidige woonhuis van de Kruisstraat nr. 6. Deze boerderij had ook een eigen brouwerij. Ze had tevens het recht “de wimpel” te mogen voeren. Dat mochten alleen maar hoeven, die meer dan 25 werkende paarden bezaten. Deze boerderij zou zelfs een onderaardse gang gehad hebben, die uitkwam in de holle weg van Mielen-veld.
Op het kerkhof zelf
- Vóór de ingang van de kerk was er nog op het eind van de 20ste eeuw een fel beschadigde gedenksteen van de familie Straven (of Strauven), met daarop haar wapenschild. Deze gedenksteen werd waarschijnlijk verwijderd bij het aanleggen van de nieuwe trappen en de toegangsweg tot de kerk. Hieronder : grafsteen, met het wapenschild van Raes (=Eustache) Straven in Muizen.
De familie Straven of Strauven bezat sinds lange tijd een zeer aanzienlijke rang in Haspengouw. Richard-Paul Straven, geboren te Borgloon rond 1590, was suffragaanbisschop (= assistent-bisschop) onder Ferdinand de Bavière, onder de titel bisschop van Dionysia. Ferdinand de Bavière was Prins-Bisschop van Luik van 1612 tot 1650. Richard-Paul Straven werd met gans zijn familie tot de adelstand verheven tot vier generaties voorvaderen door het decreet van Ferdinand III van 18 mei 1640. Hij werd later internuntius (= afgezant) in Brussel voor Paus Urbanus VIII, paus van 1623 tot 1644. Georges Straven, de broer van Richard-Paul, werd suffragaanbisschop van het aartsbisdom Keulen, onder de titel van bisschop van Jaffa in Palestina, onder het patriarchaat van Jeruzalem.
- Langs de kerkdeur aan de linkerkant staat een grafkruis in hardsteen, met bovenaan IHS. Onder IHS is er een voorstelling Jezus aan het kruis. Dan komt de volgende tekst: “Hier liedt begraven den eensamen Marten Robijns, die sterf anno 1669 den 7 february ende diererbare Anna Putseys die sterft anno 16.. den ………. Bidt voor die sielen”.
- Langs de kerkdeur aan de rechterkant achter de grafkelder van de familie Porta-Vanstapel staat een grafkruis in hardsteen, met bovenaan IHS, daaronder een voorstelling van Jezus aan het kruis en met volgende tekst: “Hier liet begraven Margriet Basteyns die sterft anno 147 den 7 augustus. Bidt voor haere Siele”.
- Op het kerkhof zelf aan de linkerkant, ongeveer 4 m achter de voorgevel van de kerk, staat een grafkruis in hardsteen met bovenaan IHS, daaronder een voorstelling van Jezus aan het kruis en met volgende tekst: “Hier liet begraven Stas Beckers storf A° 1636 de 5en 7bris en Katharina Putseys sterf A° 1661 den 26 April. Bidt voer die Ziele”. Onder deze tekst staat er een wapenschild, waarschijnlijk van de familie Beckers of Putseys.
- Op het kerkhof aan de rechterkant, ongeveer 4 m achter de voorgevel van de kerk, staat een gedeeltelijk beschadigde grafsteen in hardsteen, met bovenaan een voorstelling van Jezus aan het kruis en daaronder de volgende tekst: “Hier leet begraven Geertruydt Delmagie dij sterft anno 1632 den ………………….(onleesbaar)……voor de…… “
- Op het kerkhof aan de linkerkant, tegen de zijgevel van de kerk ongeveer 2m achter de voorgevel, staat een grafsteen in hardsteen, identiek aan de stenen hiervoor, maar zonder inscripties.
Bron
Collection de Tombes, Epitaphes et Blasons de Hesbaye par le baron Léon de Herckenrode : édition 1845.
II – Grafstenen uit de 1ste helft van de 20ste eeuw rond de H. Kruiskerk
Aan de linkerkant van het kerkje bevinden zich vooral de volgende grafstenen :
Grafsteen 1 : Alfons Mox
Het merendeel der Mox-en in Borlo, Buvingen en Muizen stamt af van Egidius (Gilles) Mox (1811 Kerkom – 1891 Buvingen), die gehuwd was met Marie Lambertine Fossion (1820 Jeuk – 1898 Buvingen).
In dit gezin werd onder meer geboren : Alfons (1850 Buvingen – 1929 Muysen), in 1880 gehuwd in Muizen met Marie Henriette Cuypers (1853 Kerckom – 1918 Muysen).
Op de grafsteen van Alfons Mox staat vermeld :
Bid voor de ziel
van zaliger
ALFONS MOX
weduwnaar van
HENRIETTE CUYPERS
Schepen
Geboren te Buvingen
den 5 Nov. 1850
Overleden te Muysen
den 19 April 1929
Op de grafsteen wordt zijn echtgenote Henriette Cuypers niet vermeld. Zij is nochtans 11 jaar voor haar man overleden.
Op het doodsprentje van Alfons Mox staat vermeld dat hij “Schepen, lid der Commissie van Openbaren Onderstand en Vereerd met de Herinneringsmedaille 1870-1871” was.
De Herinneringsmedaille aan de oorlog van 1870-1871 was een in 1911 ingestelde Franse onderscheiding. De medaille was bestemd voor de veteranen van de in 1870 voor Frankrijk zo rampzalig verlopen oorlog tegen Pruisen en de Duitse staten. Na die verloren oorlog was het in Frankrijk niet tot de instelling van die (gebruikelijke) herinneringsmedaille gekomen, maar 40 jaar later gebeurde dat alsnog.
Volgens de wet van 9 november 1911 mochten diegenen de medaille ontvangen, zij die hadden gevochten tijdens de oorlog van 1870-1871 en die met originele bescheiden konden aantonen dat zij onder de Franse vlag hadden gevochten in Frankrijk, in Algerije of aan boord van een oorlogsbodem. Dit was een eerste groep gerechtigden voor de medaille.
In de wet van 27 maart 1912 werd het aantal gerechtigden uitgebreid. Nu werden ook groepen burgers genoemd die zich tijdens de oorlog en het beleg van Parijs verdienstelijk hadden gemaakt, zoals artsen, ziekenbroeders en aalmoezeniers. Ballonvaarders, die tijdens het beleg van Parijs het publiek hadden gediend door over de linies van de belegeraars te vliegen kwamen tevens in aanmerking. Dit was een tweede groep.
En uiteindelijk op 13 juli 1923 voegde een nieuwe wet nog twee categorieën aan de lijst der gerechtigden toe. Dit ging over kinderen die in 1870 of 1871 ofwel jonger waren dan 14 jaar, ofwel jonger dan 18 jaar.
Waarschijnlijk heeft Alfons Mox deel uitgemaakt van de eerste groep als erkende oorlogsvrijwilliger.
Grafsteen 2 : Mox Ernest en Mox Florentina
Het gezin Mox Alfons (zie grafsteen 1) – Cuypers Marie Henriette had 12 kinderen, allen geboren tussen 1880 en 1897.
Ernest (1897 Muysen – 1922 Muysen) was de jongste zoon en Florentina (1896 Muysen -1922 Muysen) was de jongste dochter. Op de dag van de begrafenis van Ernest (19 september) is zijn zus Florentina gestorven en zij is op 22 september begraven. Op hun grafsteen staat vermeld :
Voor de zielen
Zaliger
ERNEST MOX
Jonkman
Geboren te Muysen
Den 20 nov. 1897
Overleden den 15 sept. 1922
——
FLORENTINA MOX
Jonge dochter
geboren te Muysen den 2 mei 1896
Overleden den 19 sept. 192
Ernest Mox werd samen met 5 andere dorpsgenoten op 04 december 1916 weggevoerd door de Duitsers. Zij bevonden zich allen in het kamp van Klein-Wittenberg. Zij werden weggevoerd naar Duitsland omwille van de vele verliezen op de Europese slagvelden en daardoor diende iedere Duitser gemobiliseerd en ingezet te worden bij het leger. Hierdoor kwam er in de Duitse oorlogseconomie behoefte aan arbeidskrachten. Toen het onmogelijk bleek de nodige aantallen Belgische arbeiders als vrijwilligers aan te werven, besloot de Duitse regering in oktober 1916 tot de deportatie van Belgische arbeidskrachten. De weggevoerden werden meestal onder strenge bewaking van Duitse soldaten in veewagens gestopt, die hen naar werkkampen in Duitsland brachten. En daar zaten ze vaak met 250 personen in één barak. De meesten onder hen hadden niet eens afscheid kunnen nemen van thuis. De Belgische mannen werkten in een onveilige omgeving, overnachtten in slecht onderhouden, onverwarmde barakken en moesten overleven met nog minder voedsel dan de Duitse bevolking. Al snel braken tbc en andere ziektes uit. Tot overmaat van ramp was de winter van 1917 de strengste in jaren.
Al in oktober 1916 veroordeelde kardinaal Mercier, aartsbisschop van Mechelen, het Duitse optreden in zeer scherpe bewoordingen. De neutrale mogendheden sloten zich hierbij aan en verklaarden in november en december 1916, dat de deportaties in strijd waren met het oorlogsrecht. Willem II, de Duitse keizer, week voor de zware druk en al in februari 1917 kwam aan de systematische deportatie van burgers een einde. In de zomer van 1917 waren de meeste weggevoerden terug in België. Velen bleken echter ondervoed en ondermijnd door kou en mishandeling of hadden in het kamp een ziekte opgelopen zoals tyfus. Hoeveel er na hun terugkomst bezweken aan de ontberingen is onbekend. En vermits Ernest Mox amper 25 jaar oud was toen hij stierf, doet dit zeker vermoeden dat hij in het kamp van Klein-Wittenberg een ziekte opgelopen heeft, meer dan waarschijnlijk tyfus. Ernest moet na 5 juli 1918 weer in Muizen gearriveerd zijn, want op het doodsprentje van zijn moeder, Marie-Henriette Cuypers, overleden te Muizen op 5 juli 1918, staat vermeld : “Onverpoosd en onvermoeid werkte zij met ijver aan het welzijn harer kinderen; ook gaarne had zij haren zoon, krijgsgevangene, teruggezien om hem nog laatste vermaningen te geven; doch God heeft het niet gewild, dat zijn Heilige Wil geschiede.”
Grafsteen 3 : Cuypers Melanie
Bid voor de ziel
van zaliger
MELANIE CUYPERS
echtgenote van
GUILLAUME HERMIJS
geboren te Muysen
den 23 november 1892
aldaar overleden
den 9 november 1917
Melanie Cuypers was de dochter van Frans Cuypers (1855 Kerckom – 1935 Muysen) en van Onkelinx Marie uit Muizen. De echtgenoot van Melanie was Guillaume Hermijs (1880 Mielen – 1958 Muizen). Melanie stierf op 25- jarige leeftijd wegens ziekte. Het gezin telde één kind volgens haar doodsprentje.
Daarna huwde Guillaume Hermijs met zijn schoonzus Eugenie Cuypers (1887 Buvingen – 1959 Muizen). Dit gezin telde 3 kinderen.
Merk wel op dat de grafstenen van Melanie Cuypers en Hermijs-Cuypers kort bij elkaar staan.
De stamvader van alle Cuypersen in Muizen en omstreken is Ferdinand Cuypers (1815-1881), geboren in Zolder. Hij werd gemeente-onderwijzer te Muizen en huwde er met Johanna Lambertina Cartuyvels (1821-1881).
Grafsteen 4 : Ruymen Louis en Hoche Christine
Hier rust
LOUIS RUYMEN
*18.10.1879 +30.06.1956
echtgenoot van
CHRISTINE HOCHE
*21.4.1889 +14.10.1967
Louis Ruymen is geboren in Borlo en overleden in Muizen. Hij was de zoon van Willem Ruymen (1843 Binderveld – 1934 Muysen) en van Louise Dams (1849 Kerkom – 1942 Muizen). Louis was gehuwd met Christine Hoche, waarschijnlijk van Kerkom. Het gezin was kinderloos.
Grafsteen 5 : Roloux Alphonse
Hier rust
ALPHONSE ROLOUX
Jonkman
geboren te Buvingen
26-8-1875
alhier overleden
20-1-1929
Alphonse was de zoon van Leonardus Roloux (1840 Muysen – 1906 Buvingen), die in 1867 gehuwd was in Buvingen met Jeanne Thérèse Moria (1842 Buvingen – 1921 Borgworm). Alphonse was de vierde uit een gezin van 11 kinderen. De stamvader van de familie Roloux in onze streek was Joseph, afkomstig uit Attenhoven en er overleden in 1865. Hij was gehuwd met Catherine Vanacht, overleden in 1844 in Attenhoven.
Grafsteen 6 : Ruyloft Louis en Roloux Bernardine
Bid
voor de ziel
van zaliger
LOUIS RUYLOFT
echtgenoot van
BERNARDINE ROLOUX geboren te Velm 12 Aug.
1867 overleden te Muysen
den 28 maart 1924
—
BERNARDINE ROLOUX
weduwe van LOUIS RUYLOFT
geboren te Buvingen 8 nov 1873
overleden te Muysen 18 dec 1933
Louis Ruyloft was afkomstig uit Velm en huwde in 1895 in Buvingen met Marie Bernardine Roloux. Deze laatste was de zus van de jonkman Alphonse Roloux (zie grafsteen 5). Het gezin Ruyloft – Roloux was kinderloos.
Grafsteen 7 : Graindor Veronica
Bid voor de ziel
van zaliger
VERONICA GRAINDOR
echtgenote van
ALOÏS VANDECAN
geboren te Buvingen 18 mei
1866 overleden te Muysen
den 7 juli 192
Dit gezin telde 8 kinderen. Aloysius Vandecan is niet bij zijn vrouw begraven, maar wel op hetzelfde kerkhof aan de rechterkant van het kerkgebouw. Waarom zij niet samen of naast elkaar liggen is een raadsel!
Aan de achterkant van het kerkje bevinden zich de hierna volgende grafstenen :
Grafsteen 8 : Bats Julienne
JULIENNE BATS
wed. van
LOUIS VANMARSENILLE
v. GUSTAAF CHAMPAGNE
en van
LUCIEN VANDEVELDE
10-4-1870 —-4-10-1960
Julienne is geboren in Kerkom op 10 april 1870. Zij werd driemaal weduwe. Eerst huwde zij met Lodewijk (Louis) Vanmarsenille, geboren op 17-7-1833 op de Pastorijhoeve in Borlo, die de “eerste maalder Vanmarsenille” werd in de molen van Muizen. Lodewijk was eerst gehuwd met Maria Fossion uit Celles. Deze vrouw is waarschijnlijk jong gestorven. Vandaar dat Lodewijk in 1897 op 64-jarige ouderdom in Kerkom huwde met de 27-jarige Julienne (Juliana) Bats. Zij hadden 5 kinderen.
Toen maalder Lodewijk in 1905 stierf, was zijn echtgenote Julienne een jonge moeder van 35 jaar. Dus zij trouwt dan met Gustaaf Champagne, geboren in 1874 in Bevingen en overleden te Muizen in 1925. Hij was gemeenteraadslid.
Bij de dood van haar tweede man was Julienne nog maar 55 jaar. Zij trouwt dan met Lucien Vandevelde, geboren in Boekhout in 1883 en overleden te Muizen in 1942. Deze Lucien was ook reeds tweemaal weduwnaar; eerst van Mathilde Vanslijpe en daarna van Irma Lismont (1879 Mielen – 1924 Boekhout). Bij de dood van haar derde man was Julienne 72 jaar. Nu blijft ze weduwe tot aan haar dood in 1960, 90 jaar oud.
Grafsteen 9 : Onckelinx Maria Catharina
Bid voor de ziel van zaliger
MARIA CATHARINA ONCKELINX
echtgenote van
FRANS CUYPERS geboren te Muysen
den 1 November 1848
overleden den 10 Mei 1910
RIP
Toen pastoor Vangenck in 1884 in Buvingen pastoor werd, belegde hij een kerkvergadering. Er was door het bisdom beslist dat Muizen kerkelijk van Kerkom werd afgescheiden en voortaan met Buvingen één parochie zou vormen. Daarom moest er een nieuw kerkbestuur komen. Voor Buvingen werden 3 nieuwe raadsleden benoemd. Daarbij kwamen dan 3 nieuwelingen van Muizen, waaronder de burgemeester. De andere twee waren: Mathieu Onckelinx en diens schoonbroer Frans Cuypers, de echtgenoot van Maria Onckelinx, van wie de grafsteen hier afgebeeld is.
Frans Cuypers is geboren in Kerkom in 1855 en overleden te Muizen in 1935. Over hem hebben wij het reeds gehad bij grafsteen 3.
Grafsteen 10 : Cuypers Gerardus en Cuypers Fernand
Bid
voor de ziel
van zaliger
GERARDUS CUYPERS
Jonkman
geboren te Muysen
den 4 Februari 1891
alhier overleden
den 1 Juni 1914
———–
FERNAND CUYPERS
Jonkman
geboren te Buvingen
den 3 Juni 1888
alhier overleden
den 29 April 1915
RIP
Gerard en Fernand waren 2 van de 5 kinderen van het echtpaar Frans Cuypers en Maria Catharina Onckelinx (zie grafsteen 9).
Het is opvallend dat 3 van de 5 kinderen op jeugdige leeftijd gestorven zijn: Gerard (23 jaar), Melanie (25 jaar) en Fernand (27 jaar). De andere 2 kinderen bereikten toch een normale ouderdom : Eugenie (72 jaar) en Hortensia (80 jaar). De moeder, Maria Onckelinx, was al overleden in 1910 alvorens haar eerste kind, Melanie, stierf in 1913. De vader daarentegen heeft de drie jeugdige kinderen overleefd.
Grafsteen 11 : Peetermans Hubert
Bid voor de ziel
van zaliger
HUBERT PEETERMANS
echtgenoot van
STEPHANIE GELAESEN
Geboren 5 April 1884 en alhier
overleden den 25 Aug. 1922
R.I.P.
Hubert, geboren in Muizen, was de zoon van Louis (1847 Muysen – 1920 Muysen) en van Gorreux Maria Josephina.
Stephanie Gelaesen (1883 Borloo – 1956) was het oudste kind in het gezin van Gelaesen Pieter (1854 Jeuck – 1936 Borloo) en Baldewijns Eugenia (1864-1920) : een gezin van 12 kinderen.
Het gezin Peetermans-Gelaesen was kinderloos. Na de dood van Hubert in 1922 huwt Stephanie met Godechal Victor en na diens dood met Dehopré Gustaaf, die haar overleefde.
Grafsteen 12 : Onckelinx Armand en Swennen Maria
Armand Onckelinx, geboren en overleden te Muizen, was de zoon van Pieter-Jan (1854 Muysen – 1934 Muysen) en Peetermans Marie-Therèse (1864 Borlo – 1950 Muizen). Pieter-Jan was de broer van Maria Catharina Onckelinx (zie grafsteen 9).
Armand had een zus Irène, die gehuwd was met Champagne Joseph-Louis (1903 Kerkom – 1941 Braunsweig Duitsland).
Armand was een oud-strijder 1914-1918. Geschaard aan de zijde van koning Albert 1 heeft hij zijn plicht vervuld. Als dappere verdediger van het fort van Loncin is hij weergekeerd, geknakt voor gans zijn leven. In de bloei van zijn leven is hij gestorven. Armand was gehuwd met Swennen Maria, geboren in Gelinden en overleden in Muizen, 40 jaar na haar echtgenoot. Het gezin telde 3 kinderen.
Grafsteen 13 : Ruymen Cyriel
Hier rust
CYRIEL RUYMEN
echgen. Van
FLORA GRAINDOR
Strijder van den oorlog 40
* te Muizen 2-3-1919
+ 17-7-1944
RIP
Cyriel was de zoon van Arthur (1891 Muizen – 1972 Sint-Truiden) en van Vandecan Sabine (1894 Muizen – 1972 Sint-Truiden). Arthur was de broer van Louis (zie grafsteen 4).
Cyriel, schielijk overleden in Muizen, was de echtgenoot van Graindor Flora, de dochter van Graindor Albert (1893 Buvingen – 1967 Buvingen) en van Mox Bertha (1897 Buvingen-1987 Sint-Truiden).
Het gezin Ruymen-Graindor telde 3 kinderen, die wees worden op zeer jeugdige leeftijd. Deze kinderen werden na de dood van hun ouders opgevoed door de grootouders Arthur en Sabine.