Grafsteen Van Herck
Linkerkant tegen de muur van de kerk
Het stenen kruisje tegen de muur langs de pastorie is de grafsteen van de familie Van Herck en dateert uit de 17de eeuw. Het is de enige overgebleven melding van deze “Van Herck en zijne familie”. Van Herck was maalder in het begin van de 16de eeuw in de watermolen van Borlo, behorend tot de abdij van Sint-Truiden.
Volgens G. Simenon nam in 1490 Renier Van Herck de huur van de molen over van zijn broeder Pieter.
Graf van E.H. Kanunnik Ulens
Op dit monument is de volgende tekst aangebracht
Bidt voor de ziel van den
Zeer Eerwaarde Heer
Guilielmus Ulens
Eer-Kanunnik
der Cathedrale Kerk van Luik
Overleden den 2 Nov 1919
in den ouderdom van 66 jaren
Op dit graf prijkt ook nog het wapenschild van de stam Ulens.
G. Ulens werd geboren te Sint-Truiden op 21 februari 1853.
Hij werd priester gewijd in Luik op 7 oktober 1877.
Hij werd bevorderd tot de graad van Licentiaat in der Godsgeleerdheid aan de Gregoriaanse Hogeschool in Rome in juli 1879.
Hij werd bestuurder benoemd der Damen Benedictessen in Tongeren op 1 september 1879.
Hij werd bestuurder benoemd van het Liefdewerk der Toevluchthuizern in 1895.
Hij werd bevorderd tot de waardigheid van Ere-Kanunnik der Kathedraalkerk van Luik op 16 maart 1902.
Hij was voorzitter van de Fabrieksraad der hoofdkerk van St Bartholomeus in Luik.
Kanunnik Ulens overleed in Luik op 2 november 1919 op de leeftijd van 66 jaar.
Het graf van o.m. Madame Massa, de douairière
Op dit grafmonument zijn diverse wit marmeren platen aangebracht met wellicht de namen van de overledenen in), deze grafkelder. Enkel van de voorkant van dit graf kunnen we nog op 2 platen deze tekst lezen :
Mr D.H. VANMARSENILLE
Epoux de Dame Thérèse MALCORS
Décédé le 14 février1896
A l’âge de 72 ans
PRESIDENT de la FABRIQUE
D’EGLISE DE BORLOO
Pendant 26 ans
Décoré de la croix civile de 1ère classe
R.I.P.
Daniel Henri Vanmarsenille stamde af uit de gelijknamige brouwersfamilie in Borlo. Hij was voorzittter van de Kerkfabriek van Borlo gedurende 26 jaar en ontving de decoratie van het burgelijk kruis 1ste klasse.
Hij huwde met Maria Theresia Malcors uit Mielen-boven-Aalst. Deze was de dochter van Jan Frans uit Boekhout en van Maria Jadoul en is dus niet “madame Massa” (Clémence Malcors). Clémence was de dochter van Frans en Clara Vanmarsenille uit de Homsemhoeve. Clara was de zus van Jan César (1838-1914), in Borlo gekend als “Mononk” (mon oncle).
Op het Dorpsplein nr 1 te Borlo bevindt zich de Massahoeve. Deze imposante vierkantshoeve bestond in de midddeleeiwen zeker niet onder haar huidige vorm, want het schijnt een 19de eeuws bouwwerk te zijn. Het gaat hier waarschijnlijk om een wederopbouw. De Massa’s leefden vooral in Borlo, Buvingen en Nonne-Mielen (Metsteren). Gerard Massa, geboren te Nonne-Mielen op 15 december 1806, kwam zich op de hoeve in Borlo vestigen. Hij was la,ndbouwer en werd later burgemeester. Op 3 april 1837 huwde Gerard met Florence Augustine Odeurs. Het gezin telde 7 kinderen. Het jongste kind, August; geboren op 19 oktober 1849 huwde met Clemence Malcors. Zij was de dochter van Frans en Clara Vanmarsenille. Deze Frans Malcors woonde bij zijn zuster op de brouwerij van Borlo. Op 19 maart 1916 stierf August Massa. Het huwelijk bleef kinderloos. Zijn weduwe Clemence Malcors overleed in Borlo op 6 juni 1939.
Clemence Marcors – of liever madame Massa – leidde na de dood van haar man een zeer teruggetrokken leven, slechts omringd door meid en knecht. Maar haar fortuin vergrootte nog steeds. De belangrjkste aanwinst was de ganse erfenis van d brouwerij van Borlo. Zij was nu steenrijk en door haar hoge leeftijd was zij voor de inwoners de “douairière” (weduwe van hoge stand) van Borlo geworden.
Familiegraf Retro
